Παρά...λογική!

Και ναι εντέλει ως άνθρωποι αρτιμελείς και ψυχονοητικά ακέραιοι, έχουμε ανάμεσα σε όλες τις άλλες αισθήσεις, την έμφυτη δυνατότητα και ικανότητα να βλέπουμε και να σκεφτόμαστε. Σιγά τα αυγά θα μου πεις και θα΄χεις δίκιο. Όλες τις ανθρώπινες σωματικές αισθήσεις συμπεριλαμβανομένης και αυτή της όρασης, τις διαθέτουν και τα άλλα όντα του ζωϊκού βασιλείου και μάλιστα πολλές από αυτές σε μεγαλύτερο βαθμό ή και αριθμό.

Όμως, κανένα ον πλην του ανθρωπίνου δεν έχει τη δυνατότητας της σκέψης. Σίγουρα η λέξη σκέψη από μόνη της δεν αποτελεί αδιάσειστο επιχείρημα της διαφορετικότητας του ανθρώπου από τα άλλα έμβια όντα καθώς έχουμε πολλά παραδείγματα αντίδρασης πολλών ζώων βάση απόφασης, που σίγουρα αποτελεί το πρωταρχικό στάδιο ή έστω μια πρώιμη μορφή σκέψης. Σίγουρα όμως θα συμφωνήσεις οτι κανένα δεν έχει την ικανότητα της λογικής. Κανένα δεν δρά ύστερα από αλληλουχία διαδοχικών λογικών σκέψεων, ενός διανοητικού αλγορίθμου που έχει κάποιο σκοπό και στόχο.

Αυτή η διάκριση καθιστά τα ζώα ικάνά για παρατήρηση και αναζήτηση της πηγής του παρατηρούμενου, που θα τα οδηγήσει στην πίστη για το οτι κάτι που βλέπουν είναι αληθινό και στην απόφαση να αντιδράσουν ανάλογα.

Ο άνθρωπος όμως δεν περιορίζεται στην τετραμερή αλληλουχία παρατήρηση - προέλευση - πίστη - απόφαση, αλλά φτάνοντας στην τελεύταία φάση της απόφαση, μπαίνει στον κόσμο της διανόησης και ισοδύναμα στην διαδικασία αναζήτησης της προέλευσης της διανόησης που είναι ο νούς.Ο αναλείωτος, ανυπέρβλητος και ανεξάντλητος νους. Σ'αυτό ακριβώς το στάδιο είναι που μπαίνει η λογική η οποία αν και φαινομενικά έμφυτη δεν βλέπω να πολυλειτουργεί όπως θα ήταν λογικό...

Και όμως αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος για την κατανόηση κάθε τι ορατού ή/και διανοητού.

Η απάντηση είναι αδιαμφισβήτητα οτι η διαδικάσία εφαρμογής της λογικής στην διανόηση για την κατανόηση ενός φαινομένου απαιτεί άσκηση. Και όταν λέμε άσκηση δεν εννοούμε να αρχίσουμε τις κάμψεις και τις έλξεις αλλά διανοητικής εξάσκησης, άσκησης του μυαλού και καλλιέργειας του νου και του πνεύματος. Και θα μου πεις τι να κάνω δηλαδή να κόψω το facebook και να αρχίσω να παίζω σκάκι μέχρι να νικάω τον Κασπάροβ. Και πάλι όχι...Αλλά.... ;

.....Ας ξαναγυρίσουμε λίγο και πάλι στην τετράδα που τα ζώα επιτυγχάνουν και ας κάνουμε λίγη διανοητική δουλειά για αυτά για να βοηθήσουμε τελικά τους εαυτούς μας...John κερνάει John πίνει....

Η απόφαση πάρθηκε αφού προυπήρξε η πίστη οτι αυτό από το οποίο προέρχεται η εικόνα που βλέπω είναι αληθινό....Για στάσου...Και ποιός ρε φίλε έβαλε αυτή την εικόνα εκεί...που εγώ την είδα την πίστεψα και αποφάσισα...Την έβαλε το φως που φώτισε αυτό που εγώ είδα....Χα! Και ποίός έβαλε το φώς εκεί ώστε να φωτίσει αυτό που εγώ πίστεψα πως είναι αληθινό...Ο ήλιος....

Και.....Ομοίως...

Η άσκηση της λογικής οδηγεί στην επεξήγηση κάποιων εννοιών, απλών ή σύνθετων, οι οποίες γίνονται κατανοητές χρησημοποιώντας τη διανόηση. Η έννοια όμως χρωστάει την ύπαρξή της σε αυτό που την έβαλε εκεί για να την σκεφτώ εγώ....Στο νου...Και ο νους προέρχεται από το ανώτερο καλό ή Ένα...

Γι'αυτό ο κόσμος της διανόησης πρέπει να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της εμπειρίας. Διότι είναι ο δρόμος που εξηγεί το Ένα...